Het internationale volleybalseizoen op tv is weer begonnen. Vroeger zette ik braaf alle wedstrijden van de Volleyball Nations League (VNL) in m’n agenda, klaar voor uren kijkplezier op onmogelijke tijden. Maar dit jaar is het anders. En niet op een goede manier.
Een verontrustende trend van de enorme televisie-versnippering die al jaren door de sportwereld waart, lijkt nu ook het volleybal definitief te hebben bereikt. Bij het voetbal begon het allemaal met het legendarische debacle Sport7 — een commerciële zender, opgezet door onder meer de KNVB, Endemol, de NOS en een paar grote uitgevers.
Sport7 hield het exact 129 dagen vol. Tegenvallende kijkcijfers, bakken kritiek, één grote mislukking.
Maar in plaats van dat als doodlopende weg te beschouwen, gingen we vrolijk verder. Via Canal+, Eredivisie Live (opgericht door de clubs zelf), FOX Sports en uiteindelijk: ESPN.
Elke stap: minder kijkers, hogere prijzen, meer exclusiviteit, minder bereik.
In de jaren ’90 had je gewoon World League bij de NOS. Jan Stekelenburg op zaterdag- en zondagmiddag. Net als de complete Olympische Spelen, elke vier jaar.
Televisie via het internet leek een belofte van veel sport en vooral volleybal kijken.
Echter, hoe is het nu? Wil je Formule 1 zien? Viaplay-contract. Europees voetbal? Ziggo-lidmaatschap. Wielrennen? Eurosport-app. Basketbal? ESPN-betaling. Zelfs een belangrijk deel van de Olympische Spelen kan alleen nog met een abonnement.
En volleybal?
Tot voor kort kon ik de VNL nog meepikken via Ziggo. Inmiddels zit het achter een nieuwe betaalmuur: Volleyball TV. De nieuwste trend is sportbonden die niet meer rechten verkopen maar die zelf de rechten uitbaten voor een beperkt groepje volleybalfanaten.
Als we dit doortrekken is er straks HockeyTV, SnookerTV, JeuDeBoulesTV, OnderwaterhockeyTV – allemaal een eigen app, allemaal een eigen maandbedrag, allemaal een ramp.
Misschien moet ik me maar aanpassen? Binnenkort lanceer ik SSB-TV: Setup, Smash & Blog TV. Voor slechts €9,99 per maand krijg je vier videoblogs over hoe beroerd sport op televisie geregeld is
De kijker ziet door de streams het bos niet meer. Laat staan een fatsoenlijke wedstrijd.
Soms pakt het charmant uit, zoals bij de gratis Nevobo-streams met soms tenenkrommend lief amateuristisch commentaar, die je nog weer naar Jan Stekelenburg doet verlangen. Of via een vage Koreaanse link Nederland-Korea om zeven uur in de ochtend.
Echter: wie alleen maar denkt aan euro's en een beperkte groep volleyballiefhebbers een flink bedrag laat betalen om volleybal te kijken, snapt niet hoe je een sport levend houdt.
De directeur van de Nevobo wil graag trots zijn, las ik. Maar trots zijn op iets onzichtbaars wordt lastig. Wat volleybal nodig heeft, is geen exclusiviteit, maar bereik. Miljoenen potentiële kijkers en daaruit ontstaan nieuwe fans. Daar groeit een sport van. Zonder dat, verdwijnt volleybal voor velen achter de muur van geld — als niche, als herinnering.
Voor mij is 'volleybal kijken' 'bloggen over volleybal kijken' geworden. Ik heb mijn agenda maar weer leeg gepoetst en plotseling zeeën van tijd in een zomer zonder volleybal... tenzij iemand nog een gouden streamtip heeft?
Reacties
Een reactie posten